અપડેટ્સ [માર્ચ’૨૪]

બધું જ બરાબર ચાલી રહ્યું છે. કામમાં હું એવો ખોવાયેલો છું કે સત્તર વાર અહીંયાં નોંધ કરવાનો ખયાલ આવે અને ફરી બાકી રહી જાય છે. (હું કોણ? આળસુ નંબર વન!)

વ્યસ્ત એટલો છું કે મને કોઈ માટે સમય નથી અને નવરો એવો છું કે કોઈ માટે મને ટાઇમ જ  ટાઇમ છે. (પ્રાસ બેસતો તો એટલે કીધું છે ભાઈ, બાકી તો ટાઇમ જ કયા છે અહીંયા કોઈને)

લગભગ ત્રણ વર્ષ ઉપર કેટલાક મહિના વીત્યા હશે, એટલે હવે એક સ્વભાવને અલગ દુનિયામાં રહેવાની આદત પડી જાય તે સ્વાભાવિક છે. અને એમાં પણ છેલ્લાં એક વર્ષથી તો એવા રૂપમાં હું એવો ગોઠવાઈ ગયો છું કે હવે મને પોતાને મારું જૂનું રૂપ ફાવે એમ નથી લાગતું, અથવા તો જોઈતું નથી. (વળી અઘરી વાતો કરી મેં. કોઈ કહી શકે કે મારામાં સુધારો અશક્ય છે.)

કોઈ-કોઈ વાતો અગાઉ કહ્યું એમ સ્વાભાવિક છે; કોઈ સંજોગોને આધીન છે; તો, કોઈ-કોઈ કારણસર પણ છે અને કોઈ વાત સાવ કારણ વગર છે. આ બધું મને વ્યસ્ત રાખે છે, મસ્ત રાખે છે અને કોઈવાર સખત ત્રાસ પણ આપે છે; છતાંયે મને હવે આમ જ રહેવું છે. (મનથી સ્વકીકરી લીધું છે ભાઈ. ખેલ બધો મનને મનાવવાનો જ તો છે.)

એક બે ચિંતા છે જે ભવિષ્યમાં મને સારો એવો ઝટકો આપવાના છે અને ફરીવાર મારી જીવનની દિશા અને માનસિક દશા બદલી નાખશે, પણ અત્યારે તે વિશે વિચારીને મને વર્તમાન બગાડવો નથી. ભવિષ્યના અનિષ્ટ નિવારી ના શકાય એમ લાગે ત્યારે સતત ચિંતામાં રહેવા કરતાં વર્તમાનને માણી લેવમાં શાણપણ જણાય છે. આગળ જે થશે એ જોયું જશે એમ વિચારીને અત્યારે જે માણી શકાય જેવા સમયને માણી લેવો છે. ભવિષ્યમાં પણ તેનો ઉપાય કોઈ રીતે તો નીકળી આવશે એવી આશા છે. (કદાચ તમને મૂર્ખ લાગતો હોઈશ, એમ તો હોશિયાર છું દોસ્ત…  કોઈ રસ્તો કાઢી જ લઈશ.)

ઉપરની બે વાતો કોઈ ખાસ સંદર્ભમાં લખી છે પણ તેનો સ્પષ્ટ ઉલ્લેખ જાહેરમાં શક્ય નથી એટલે ગૂઢ રીતે લખી રહ્યો છું. વિચારું છું કે જે આજે લખી રહ્યો છું એ વાતને ક્યારેક ભટકતો અહીંયાં આવીને વાંચીશ ત્યારે મને પણ સમજાશે કે નહિ???… (છેલ્લે ઉમેરવામાં આવેલ લાઇન – જો બગ્ગી.. આ પોસ્ટની અંતમાં એક hint મૂકી રાખી છે, જે માત્ર તારા માટે જ છે.)

નાનકડું મારું કુંડાળું હવે મોટું થઈ ગયું છે એટલે હું જ મને તેની ત્રીજીયા અને વ્યાસ વચ્ચે વ્યસ્ત રાખું છું અથવા તો તે બધું મને વ્યસ્ત બનાવીને ચલાવી રહ્યું છે. (કોઈ વાર દોડાવી પણ રહ્યું છે અને થકાવી પણ રહ્યું છે.)

અરે હા, એક અઠવાડિયામાં જ બાલી ફરવા ઉપાડવાનું છે પરિવાર સાથે. તો તેની પોસ્ટ યાદ કરીને અનુભવો સાથે મૂકીશ. જૂની ઘણી યાદો અહીંયાં આવવાની રાહ જોઈ રહી છે તો તેને પણ ક્યારેક સમય આપીશ એવી ઈચ્છા છે. (અપરંપાર ઈચ્છાઓની જય હો!!)

😸 😾 😾 😺

અપડેટ્સ [ઓક્ટોબર’૨૩]

એક વર્ષ અને ઉપર દસ મહિના થઈ ગયા યાર!!! આ અત્યાર સુધીનો અહીંયાં સૌથી મોટો બ્રેક બન્યો છે. (આવો રેકોર્ડ પણ ન’તો બનાવવો જેને તોડવામાં શરમ આવે.)

હું આ સમયગાળાની વચ્ચે અહિયાં નથી આવ્યો એવું પણ નથી. (હા, ઓછો આવ્યો છું એમ જરૂર કહીશ.)

મોટાભાગે એવું બને છે કે જ્યારે લખવાના ચક્કરમાં અહિયાં આવું છું ત્યારે એમ થાય છે કે પહેલાં કઈક બદલાવ કરું. અને એ જ ચક્કરમાં પછી ફેરફાર ઉપર ફેરફાર થયા રાખે છે અને જે ઉમેરવાનું હોય એ ભુલાઈ જાય છે. (ઔર ફિર તારીખ પે તારીખ.. તારીખ પે તારીખ..)

છેવટે, બે-ત્રણ દિવસ પહેલાં થોડોક બદલાવ કર્યો છે; આશા રાખીશ કે હવે અહિયાં સુધી આવીશ ત્યારે કંઈક લખીશ પણ ખરો. (એમ એટલું સીરિયસલી નથી પણ પોતાની જાતને એક વાયદો જરૂર છે.)

છેલ્લે, કારણ વગર એમ જ એક ફોટો. (ગયા રવિવારે ત્યાં હતા તેની યાદગીરીની નોંધ તરીકે.)

પોલો ફોરેસ્ટ
પોળો ફોરેસ્ટ રિસોર્ટ અને હોટલ

Jan’22 – અપડેટ્સ

way to kadi

કોણ જાણે કેમ આજે સવારે ઉંઘ વહેલી ઉડી ગઈ. કરી શકાય એવા અને ન કરાય એવા બધા આડાઅવળા કામ કરી લીધા; સુવા માટેના બધા અખતરાઓ પણ અજમાવી લીધા; પરંતુ નિંદ્રાદેવી હજુ રિસાયેલા છે.

તો, સમયના સદુપયોગ તરીકે કેટલાક ઉપયોગી ઈમેલ દેખ્યા અને તે સિવાય બીજા બધા (લગભગ 95 ટકા!) ઈમેલ નકામા હોવાથી ડિલીટ કર્યા. માર્કેટિંગ તરીકે મોકલાયેલા ઈમેઇલ દ્વારા પણ નવું જાણવા-શીખવા મળ્યું. કેટલીક સારી ડીલ અને ઓપ્શન પણ મળ્યા! (સારું થયું કે આવો સમય મળ્યો. હવેથી નિયમિત ઈનબૉક્સ ચેક કરવું જરૂરી લાગે છે.)

વગર કામનું કામ કરતાં-કરતાં ક્યારે instagram પહોંચ્યો એ ખબર નથી; પરંતુ પછી લાંબો સમય ત્યાં વિતાવ્યો. ના રે ના, કોઈના ફરતા-રખડતા વિવિધ મુદ્રામાં મુકાયેલા ફોટો જોવામાં અમને ઓછો રસ છે. એટલે જૂના-નવા ગીતોની મસ્ત-મસ્ત પોસ્ટ, થોડી-ઘણી કોમિક રીલ્સ અને થોડીક કરતા જરાક વધારે સિરિયસ શાયરી-કવિતાઓમાં મોટા ભાગનો સમય ગયો. (ઉદાસ-તન્હા લોકોની વાતો જોઈ-અનુભવીને એવું કોઈ દુઃખ ન હોવા છતાં હું દુઃખી થયો!)

Instagram પર એક જાહેરાતથી ERP સોફ્ટવેર તરફ વળ્યો અને પછી કેટલીક જરુરિયાતને સંતોષવા ગૂગલમાં accounting software ના વિવિધ વિકલ્પો તપાસ્યા. હું ક્યાં સેટ થઈ શકું અને મને કયું સેટ થઇ શકે તેના સરવાળા-બાદબાકી કર્યા. ત્રણ જગ્યાએ ઇન્કવાયરી મોકલી છે; કોઈ સોફ્ટવેર સેટ થાય તો સારું છે. આજકાલ મારા કામને આધારે મને એકાઉન્ટ્સ અને પેપરવર્કની વિશિષ્ટ વ્યવસ્થા માટે અલગથી વિચારવું પડે એમ છે. (Inshort, હું ધંધાને છોડી ન શકું!)

અને હવે મને મારો બગીચો યાદ આવ્યો છે. (હા બકા, બહુ મોડો યાદ આવ્યો.) એમ નથી કે હું સાવ ભૂલી ગયો છું. મને કેટલીયવાર અપડેટ કરવાનું યાદ આવ્યું હશે તોય અહિયાં સુધી પહોંચી નથી શકાયું. ખબર નહી હું ક્યાં ખોવાઈ ગયો છું. (એમ તો મને બધી ખબર છે.)

કોઈકવાર અપડેટ માટે અહિયાં સુધી આવી પણ જવાય છે. મારી જૂની પોસ્ટ જોઈને મન ફરી શરૂઆત કરવા ઈચ્છા પણ કરે, પરંતુ તરત બીજી બાજુ જરૂરી કામનું પલ્લું ભારે દેખાય એટલે આ કામ રહી જાય. સમય ક્યાં ફાળવવો એ હિસાબમાં બીજું છૂટી રહ્યું છે. (આ બિનજરૂરી કામ છે એવો મતલબ ન કાઢશો મારા ભાઈ. #રિકવેસ્ટ)

જે થયું તે, આજે આવ્યો એમ ફરી આવતા રહેવાય એવું કારણ શોધવું પડશે. વિચારું છું કે મૂળ થીમ અને દેખાવમાં કઈક નવું કરું તો મને ફરી રસ જાગે. (પોતાને જગાડવા માટે કઈક નવું કરવાનો સમય થઈ ગયો છે.)

અરે હા, આજે આ નવું પાનું ચિતરતા પહેલાં દિવાળી પછીની એક પોસ્ટ લખાયેલી પડી દેખી હતી! કદાચ ચેક કરીને પછી પબ્લિશ કરીશ એમ વિચાર્યું હશે અને પછી ભુલાઇ ગયું હશે. તે ડ્રાફ્ટ-પોસ્ટ જોઈને મને પણ નવાઈ લાગી કે તેમાં એવી કોઈ ખાસ વાત નથી તો તેને ત્યારે પોસ્ટ થતાં કેમ અટકાવી રાખી હશે. (ઓકે, મારી કોઈ પોસ્ટ ખાસ હોતી નથી તે વાત સાચી હશે. તો પણ હું લખતો રહીશ. મારા માટે.)

જુની લખાયેલી વાતોને એમ જ મુકી રાખવામાં કોઈ ભલીવાર જણાતો નથી. એટલે આ નવી પોસ્ટ publish કર્યા પછી તેને પણ અપડેટ કરી લઉં અને જે-તે તારીખ પ્રમાણે ગોઠવી દઉ જેથી સમય-રેખા જળવાઈ રહે. બીજી ઘણી અપડેટ્સ ઉમેરવા જેવી છે જેને થોડા દિવસ નિયમિત રહીને અપડેટ કરવાનો વિચાર છે.

📑


મથાળામાં ચિપકેલ છબીઃ
કલોલથી કડી તરફ જતાં રસ્તામાં ક્યાંક
..
છબીકારઃ
અમારા સિવાય બીજું કોણ નવરું હોય!