તે મને ત્યારે ન સ્વીકાર્યો…
અને ધુતકાર્યો;
લાગતુ હતું કે..
તારા વિના જીવનમાં કંઇ નહી કરી શકું..
પણ આજે..
મારા દિલના દરેક શબ્દો,
મારા જીવનની હરએક દિશા..
માત્ર તારા અસ્વિકારની ઉપજ છે.
તું જ મારા દિલના વિચારોની જનેતા છે;
તારો એ અસ્વીકાર મારા જીવનનો પ્રેરણાસ્ત્રોત બન્યો છે!
આજે ભલે તારી સાથે કોઇ સંબંધ તો નથી રહ્યો
અને તારા દિદાર થયાને પણ એક આયખું વિત્યું છે;
પણ મને એકવાર તારો આભાર માનવો છે કે..
તે મને કંઇ ન આપી ને ઘણું આપી દીધું.
સમય પહેલાં જ મને ઘણો પરિપકવ બનાવી દીધો.
તારા પ્રેમ કરતાં તારી નફરત મને ઘણી ફળી છે!!
તારા એ અસ્વીકારનો ઉપકાર છે મારા આ જીવન ઉપર…
—
તારો જીવનભર આભારી,
હું, બગીચાનો માળી.
and i miss you, always..
No words to say…just speechless…
સમય પહેલાં જ મને ઘણો પરિપકવ બનાવી દીધો..
તારા પ્રેમ કરતાં તારી નફરત મને ઘણી ફળી છે !!
nice lines bhai…..touchy
હ્રદય શ્પર્શિ રચના
કોઇ પણ માણસ ની જિન્દગી બે વખતે જરુર બદ્લાય છે જ્યારે જિન્દગી મા કોઇ આવે ત્યારે અને જાય ત્યારે….અને અન્હદ ચાહ્તા હોઇએ એ જાય ત્યારે તો ઘણુ સિખવી જ જાય છે પછી એ કોઇ પણ સમ્બન્ધ હોય પ્રેમી,માતા પિતા કે પછી ગમતી સહેલી જ કેમ ના હોય……..અને આવી હાર ને જીત મા બદ્લી સકવાની તાકાત પણ દરેક મા નથી જ હોતી……..