વાત તો કંઇક હું કહેવા ચાહુ છું,
પણ નામ ‘એનું‘ આવે છે ને અચકાઉ છું.
જીવન તો કર્યું છે કયારનુંયે તેના નામે,
બધા જાણે છે.. પણ હું અજાણ્યો થાઉ છું.
સમય તો ઘણો વહ્યો છે.. અમારી પ્રિતમાં,
છતાંયે પ્રેમ જતાવવાનો આવે છે ને હું શરમાઉ છું.
મારા પ્રેમનો સ્વીકાર એણે પુરા દિલથી કર્યો હતો,
પણ.. તે તરછોડી દેશે એ વિચારે આજેય ગભરાઉ છું.
લોકો ભલે ને નીરખે બગીચાના માળીને શંકાથી,
મારી લાગણીને ઉછેરી હું તેને ખુશીથી લણવા દઉ છું.
લી. બગીચાનો માળી


![અપડેટ્સ 37 [Feb'14] - RTO કથા અપડેટ્સ 37 [Feb'14] - RTO કથા](https://i0.wp.com/marobagicho.com/wp-content/uploads/2014/03/RTO_mb_feb1.jpg?fit=210%2C118&ssl=1)
![31મી વાર્ષિક ગાથા [170609] a person](https://i0.wp.com/marobagicho.com/wp-content/uploads/2017/06/lonely-person.jpg?fit=210%2C104&ssl=1)
Very Touching!
વાહ! સુન્દર રચના અને હા આમેય પ્રેમ ના એકરાર પેહલા જે મજા હોય એ કિધા પછી ના આવે….