એક છોકરો દાળિયા ઉછાળીને ખાતો હતો. એમાં એક દાળીયો ખોડ(છાપરા) માં પડ્યો.
છોકરો કહે, “ખોડ ખોડ, દાળીયો દે”.
ખોડ કહે, “જા. નહીં દઉં”.
છોકરો તો ઉપડ્યો સુથાર પાસે. એ સુથારને કહે, “સુથાર, સુથાર, ખોડ કાપ”.
સુથાર કહે, “જા. નહીં કાપું”.
છોકરો તો ગયો રાજા પાસે. એ રાજાને કહે, “રાજા, રાજા, સુથારને દંડ દે”.
રાજા કહે, “જા. નહીં દઉં”.
છોકરો ગયો રાણી પાસે. છોકરો રાણીને કહે, “રાણી, રાણી, રાજાથી રિસાઈ જા”.
રાણી કહે, “જા. નહીં રિસાઉં”.
છોકરો ઉપડ્યો ઉંદર પાસે. એ ઉંદરને કહે, “ઉંદર, ઉંદર, રાણીના ચીર કાપ”.
ઉંદર કહે, “જા. નહીં કાપું”.
છોકરો ગયો બિલાડી પાસે. એ બિલાડીને કહે, “બિલાડી, બિલાડી, ઉંદરને માર”.
બિલાડી કહે, “જા. નહીં મારું”.
છોકરો ગયો કુતરા પાસે. એ કુતરાને કહે, “કુતરા, કુતરા, બિલાડીને માર”.
કુતરો કહે,”જા. નહીં મારું”.
છોકરો ગયો લાકડી પાસે. એ લાકડીને કહે, “લાકડી, લાકડી, કુતરાને માર”.
લાકડી કહે, “જા. નહીં મારું”.
છોકરો ઉપડ્યો આગ પાસે. એ આગને કહે, “આગ, આગ, લાકડીને બાળ”.
આગ કહે, “જા. નહીં બાળું”.
છોકરો ગયો પાણી પાસે. એ પાણીને કહે, “પાણી, પાણી, આગ બુઝાવ”.
પાણી કહે, “જા. નહીં બુઝાવું”.
છોકરો ગયો હાથી પાસે. એ હાથીને કહે, “હાથી, હાથી, પાણી સુકવ”.
હાથી કહે, “જા. નહીં સુકવું”.
છોકરો ઉપડ્યો મચ્છર પાસે. એ મચ્છરને કહે, “મચ્છર, મચ્છર, હાથીના કાનમાં બેસી જા”.
મચ્છર તો હાથીના કાનમાં બેસવા લાગ્યું! હાથી કહે, “અરે! અરે! મારા કાનમાં ન બેસ. હું પાણી સુકવું છું”.
પાણી કહે, “ના ભાઈ, મને સુકાવીશ નહીં. હું આગ બુઝાવું છું”.
આગ કહે, “ના ના. મને બુઝાવશો નહીં. હું લાકડી બાળું છું”.
લાકડી કહે, “ના મને બાળીશ નહીં. હું કુતરાને મારું છું”.
કુતરો કહે, “ના ભાઈ, મને મારશો નહીં. હું બિલાડીને મારીશ”.
બિલાડી કહે, “ના મને ન મારશો. હું ઉંદરને મારું છું”.
ઉંદર કહે, “ના ના. હું રાણીના ચીર કાપીશ”.
રાણી કહે, “ના ભાઈ, ચીર ન કાપીશ. હું રાજાથી રિસાઉં છું”. રાજા રાણીને કહે, “ના રિસાઈશ નહીં. હું સુથારને દંડ દઈશ”.
સુથાર કહે, “ના ના. હું ખોડ કાપી આપીશ”. ખોડ કહે, “ના મને ન કાપીશ. હું છોકરાને એનો દાળીયો આપું છું”.
છોકરાને એનો દાળીયો મળી ગયો!