. . .

ખોબો ભરીને અમે એટલું હસ્યાં.. કે કૂવો ભરીને અમે રોઈ પડ્યાં.

ખટમીઠાં સપનાઓ ભૂરાં ભૂરાં..

કુંવારા સોળ વરસ તૂરાં તૂરાં…

અમે ધુમ્મસના દરિયામાં એવાં ડૂબ્યાં.. કે હોડી-ખડક થઈ અમને નડ્યાં.

ક્યાં છે વીંટી અને કયાં છે રૂમાલ?

ઝૂરવા કે જીવવાનો ક્યાં છે સવાલ?

કૂવો ભરીને અમે એટલું રડ્યાં કે ખોબો ભરીને અમે મોહી પડ્યાં.

. . .

– જગદીશ જોષી –

. . .

@ ” મારો બગીચો “