એક જમાનામાં અહીયાં નિયમિત લખાતું રહેતું હોવાનું યાદ તો આવે છે પણ તે જમાનો ક્યારે બદલાઈ ગયો તે યાદ નથી આવતું. છેલ્લે અટક્યા ત્યાંથી શરૂઆત કરવી હવે અઘરી છે એટલે નવી અપડેટ્સ તરીકે આજનો દિવસ શુભ ગણીને કંઈક ઉમેરું.

એમ તો શુભ-અશુભ જેવી વાતો મારા મોઢે ન શોભે એવું મને જ લાગી રહ્યું છે! ખૈર, શબ્દો તો હું કોઇપણ ઉપયોગમાં લઈ શકું છું. તે માટે કોઇની પરવાનગીની જરૂર ન હોય. ભાષા એમપણ બધાની સહિયારી છે અને શબ્દો પર કોઈ એકનો હક નથી હોતો. (ઔર ની તો ક્યા)

કોરોના-કાળમાંથી બહાર નિકળીને થોડીક કળ વળી છે; ત્રીજી લહેરની લટકતી તલવાર પણ હજુ માથા ઉપર મંડરાઇ રહી છે. (કોણ જાણે હવે ક્યારે ડર વગર જીવીશું.)

ઓગસ્ટ-સપ્ટેમ્બર આસપાસ કોરોના ફરી દેખાશે તેવું જાણકાર કહેતા હતા પણ મને હજુ એવી સ્થિતિ બનશે એવું જણાતું નથી. આવનારા બે મહિનામાં અસર આવશે તેવું ડોક્ટર મિત્રોનું કહેવું છે. (ન થાય એવી આશા રાખીએ. બધા સાચવજો.)

સરકારી વેક્સીનેશન પ્રક્રિયા એકંદરે ઘણી સારી રહી. જો રસીથી ફરક પડતો હશે તો આશા રાખી શકીએ કે જે દિવસો કોરોનાની બીજી લહેરમાં દેખ્યા હતા તે ફરી દેખવા ન પડે. પહેલો ડોઝ ઘણો વહેલો લીધો હતો એટલે 84 દિવસો મુજબ બીજો ડોઝ પણ એક મહિના પહેલાં લાગી ગયો છે. (બીજી વખતે તો કંઈ ન થયું. મને કોરોનાની રસી આપવાને બદલે પાણી ભરેલું ઇન્જેક્શન નહીં આપ્યું હોય ને? 😉)

કેરળ-મહારાષ્ટ્ર સિવાય બીજે કોઈ ખાસ કેસ નથી રહ્યા. ગુજરાતમાં એકંદરે ઘણી સારી સ્થિતિ છે. લોકો હવે માસ્કને ભૂલી રહ્યા છે. રોડ-રસ્તાઓ સિવાય બીજે ક્યાંય કોરોના દેખાતો નથી એમ લાગે છે! જો કે રસ્તા ઉપર કોરોના કરતાં પોલીસનો ડર વધારે છે; કદાચ એટલે જ લોકો માસ્ક પહેરે છે. (ઓહ, આ તો બધાને ખબર છે.)

શાળાઓ લગભગ ખુલવા લાગી છે. વ્રજની સ્કુલમાં ક્લાસ 6 થી આગળના ધોરણ માટે સ્કૂલમાં વર્ગ શરુ થઈ ગયા છે. વ્રજનો વારો હજુ નથી આવ્યો પણ આવશે તો શું કરવું એ વિશે હજુ અસમંજસ માં છીએ. સ્કુલે મોકલી પણ શકાય અને ન મોકલવા માટે પણ કારણો છે. (જે પણ હોય… આ ઓનલાઇન ભણવાની વ્યવસ્થા કાયમી ન ચાલે. બાળકના વિકાસ માટે ભણતર ઉપરાંત સ્કૂલનું એ વાતાવરણ હોવું ઘણું જરૂરી છે.)

નાયરા માટે સ્કૂલનું શું કરવું તે સમજાતું નથી. કોઈ સમયે પ્લે-ગ્રુપમાં એડમિશન થયું હતું પણ તે કોરોના પહેલાની વાત હતી. તેને પણ બે વર્ષ થવા આવશે. આટલાં નાનકડા ટાબરિયાને ઓનલાઇન ભણવા બેસાડવા મને યોગ્ય નથી લાગતું. હા, જેમ અત્યારે મમ્મીઓ બાજુમાં બેસીને ભણે છે એમ ભણતી રહેશે તો વિદ્યાર્થીને કશું આવડે કે ન આવડે પણ જેમતેમ વર્ષ નીકળી જશે.

ગુજરાતે અચાનક મુખ્યમંત્રી બદલ્યા. કારણ વિશે હું તદ્દન અજાણ છું. રાજકારણથી દૂર રહેવાના નિયમનું પાલન સારી રીતે કરવામાં આવી રહ્યું છે. (રૂપાણીજી એમપણ ઢીલા પડતા હતા એવું અમે ઘણાં વર્ષો પહેલાં કહી ચૂક્યા છીએ. #બડાઈ)

રાજકારણથી દૂર રહેવાના નિયમની આડકતરી અસર રૂપે દરેક સોશિયલ મીડિયાની દૂર છું. ત્યાં લોકો મોટાભાગે એવી જ ચર્ચાઓમાં વ્યસ્ત હોય છે. મારી ગેરહાજરીથી કોઈ એમ માની શકે છે કે હું પણ કોરોનાની ઝપેટમાં આવીને ઉકલી ગયો હોઈશ. પણ ના, હમ અભી જિંદા હૈ! 😎

કોરોના પછી મંદીનું નામ લઈને રડતા લોકોથી તદ્દન વિરુદ્ધ મારો બિઝનેસ સારો રહ્યો છે. કોરોનાની પહેલી લહેર સખત ભારે લાગી હતી, પણ પછી ધંધા ફુલ-ફોર્મમાં ખુલ્યાં હતા. મારે તો બીજી લહેર પછી પણ લીલાલહેર છે. હા, પેમેન્ટ્સ જલ્દી ક્લીઅર નથી થતા એ એક અલગ મુસીબત છે. (‘લીલાલહેર’ કામકાજ સંદર્ભમાં છે; બીજી લહેરમાં કેટલાયે લોકોએ પોતાના અંગતને ગુમાવ્યા છે; તો તેને હવે આખી જિંદગી ભૂલી શકાય એમ નથી.)

દરેક કાચી વસ્તુઓના ભાવ આસમાને પહોંચતા જાય છે, જેની અસર ભવિષ્યમાં દરેક ધંધામાં વર્તાશે એવું લાગે છે. ચીનથી થતી આયાતમાં જે કાપ આડકતરી રીતે મુકયો છે તે સરવાળે આપણાં સ્થાનિક માર્કેટમાં ઉલ્ટો અસર કરી રહ્યો છે. (સ્વદેશીને સંપૂર્ણ ટેકો છે પણ કેટલાક અનિષ્ટ એવા હોય જેને નિવારી ન શકાય.)

આજે કામકાજ અને કોરોના આસપાસની વાતો ઘણી થઈ. મારી વાતોની અપડેટ્સ માટે કાલે નવું પાનું ઉમેરવાનું ઠીક રહેશે.

આમ તો અહીયાં આ બધું મારા માટે જ લખું છું, પણ કોઈ ભટકતું અહીયાં આવી જાય તો માત્ર જાણકારી હેતુ પૂછવું છે કે કોઈને લેડી-બિઝનેસ પાર્ટનર સાથે કામ કરવાનો અનુભવ ખરો?

~ હા ખરેખર બહુજ સમય કહેવાય છેલ્લી અપડેટ્સ ની નોંધ કરી હતી તેને. સમય આગળ વધતો જાય છે અને હું વિચારતો રહી જઉ છું કે ક્યારેક કંઇક લખીશ. (વિચાર વાંચી શકે એવું મશીન જલ્દી વસાવવું પડશે.)

~ શોર્ટ લાઇફમાં એટલું બધું બન્યું છે કે જો મારી ઉપર રિસર્ચ કરવા બેસે તો એકાદ ફિલ્મ બનાવી શકાય એટલો મસાલો મળી શકે એમ છે. (ના ભ’ઇ ના, સંજુબાબા જેવા કારસ્તાન પણ નથી હોં કે..)

~ બિઝનેસ અને ફેમીલી વચ્ચે સંતુલન મુશ્કેલ બનતું જાય છે અને હું બન્ને વચ્ચે ઝુલતો રહું છું આજકાલ. એમ તો આ સ્થિતિની કલ્પના અગાઉથી કરેલી હતી. (જોયું! હું કેટલું સચોટ ભવિષ્ય જોઇ શકું છું!! બેટે, એવે હી હમ બાબા બગીચાનંદ નહી કેહલાતે..)

~ એક તો વરસાદ પણ જામતો નથી.. વરસાદ જામે તો તેના બહાને થોડું રિલેક્સ થવાનો મોકો મળે એમ છે. (આ વખતે અમદાવાદ લગભગ કોરું રહ્યું છે.)

~ નાયરાને ચાલતા આવડી ગયું છે પણ બોલવામાં હજુ શબ્દો સાથ નથી આપતા. (એમ તો મને કોઇ ઉતાવળ પણ નથી.)

~ અમને એમ હતું કે વ્રજ કરતા શાંત હશે પણ બગ્ગુએ સાબિત કરી આપ્યું કે લડકીયાં ભી કીસી સે કમ નહી હોતી હૈ! સખત ધમાલ કરે છે અને જીદ્દી પણ એટલી જ છે. (હવે એમ લાગે છે કે અમારો ટીનટીન ઘણો સીધો હતો.)

~ આજે દોસ્તોને યાદ કરવાનો દિવસ છે અને મારા દોસ્તો સાથેના સંબંધનો સરવાળો કરું તો લગભગ દરેક દોસ્તોથી કપાઇ રહ્યો હોઉ એવી સ્થિતિ બની શકે છે. (જોકે આમા મારી ખોટી આદત અને કોઇ-કોઇ અંગત કારણો પણ જવાબદાર છે.)

~ ઓકે. આજે આટલું જ.

~ અને હા, I miss Jalebi…

હેડર ચિત્રઃ ઇંદીરા બ્રીજ, અમદાવાદ-ગાંધીનગર હાઇ-વે.
ક્લિક કરનારઃ અમે પોતે!