કંઇક..

– માર્ચ મહિનો આખો જાણે માર્ચિંગમાં ગયો અને હવે એપ્રિલમાં હું અહી આવ્યો છું. ગયા મહિનામાં માત્ર એક ફોટો સિવાય અન્ય કંઇ જ નોંધ ઉમેરવામાં નથી આવી. (અંદર કી બાત: આ વખતે તો કોઇ પ્રાઇવેટ પોસ્ટ પણ નથી ઉમેરાઇ.)

– વ્યસ્તતા હોવી અને સમય ન મળવો એ બંને અલગ-અલગ અવસ્થા છે. આ અવસ્થાઓના નાનકડા ભેદ વચ્ચે ચિંતન કરીએ તો કેટલીકવાર આ અવસ્થા પણ જાણે માનસિક હોય એવું લાગે છે. (મારું મજબુત મન અત્યારે ચકરાવે કેમ છે તે શંસોધન કરવું પડશે.)

– દર વખતે હું કોઇને કોઇ બહાના આપીને મારી જાતને સમજાવી તો લઉ છું પણ હવે આ ધીમી પડતી રફ્તાર એક ચેતવણી સુચક છે. અહી આત્મનિરિક્ષણ કરવું જરૂરી જણાય છે.

– ભુતકાળના કોઇ કાર્યો અધુરા મુકી દિધા નો અફસોસ હંમેશા દરેકના દિલમાં રહેતો હોય છે અને અહી લખતા રહેવું એ મારો શોખ જ નથી, એક જરુરિયાત પણ છે. એટલે આ કાર્ય આમ અધવચ્ચે અટકે તે ચલાવી લેવાય તેમ નથી. (શોખને ટાળી શકાય, જરુરિયાતને તો પુરી કરવી પડે.)

– લાગે છે કે મારા વર્તન-વિચાર-વ્યવહાર પર આસપાસની દુનિયા વધુ પ્રભાવી બની રહી છે. શોખની સામે સ્વાર્થ જીતી રહ્યો છે. લાગણીઓ જાણે ગુંગણામણ અનુભવી રહી છે. કંઇક છે જે બદલાયું છે. જેના સાથે રહેવું’તું તે છુટી રહ્યું છે. સમજવું પડશે. વિચારવું જ પડશે.

– એકબાર જો દિલ કેહ રહા હૈ વો સુનો…. ફરી જલ્દી જ અહી આવીશ એ આશા સાથે..

– આવજો.