# અગાઉની પોસ્ટમાં જે સંભાવના અને મિત્રોને આપેલ વચન મુજબ આજે સ્પેશીયલ પોસ્ટમાં સાબરમતી રિવરફ્રન્ટ ફોટો રજુ કરવામાં આવે છે. (પ્રાણ જાયે પર બચ્ચન ન જાયે!)
~ રિવરફ્રન્ટ પર અલગ-અલગ એંગલથી અને વિચિત્ર ઠેકાણેથી કરવામાં આવેલ વિવિધ ક્લિક્સનો દેખાડો નીચે જોઇ શકો છો.
. . .
– આજે ૩૧, માર્ચ. નાણાંકીય હિસાબી વર્ષનો છેલ્લો દિવસ. (કાલથી ઘણી ધમાલ શાંત થઇ જશે.)
– કેટકેટલાયે કામ યાદ કરી-કરીને પુરા કરવાના અને કરાવવાના. (લોકોને વારંવાર કહીને ચલાવવા પડે..) જાતે કામ કરવા પણ તૈયાર રહેવું પડે..
– અને આજે.. જાતે કામ પુરૂ કરવાની એ જ હોંશિયારીની એક સાહસ-કથા…
– ટોરેન્ટ પાવરનું એક બીલ ત્રણ દિવસ પહેલા જ મળ્યું’તું. ત્યારે ચેક લખી રાખ્યો હતો પણ ટોરેન્ટમાં ભરવાનો ભુલાઇ ગયો. આજે અચાનક યાદ આવ્યું અને કામ જાતે પુરું કરવાનું નક્કી કર્યું.
– સૌ પ્રથમ ટોરેન્ટ પાવરની લોકલ ઑફિસની મુલાકાત. ત્યાં પહોંચતા જ જાણવા મળ્યું કે આજે છેલ્લો દિવસ હોવાથી નારણપુરા જ જવું પડશે. (વિચાર આવ્યો કે માત્ર એક ચેક ભરવા ભરબપોરે નારણપુરાનો ધક્કો કોણ ખાય….પણ..) હાથમાં લીધેલું કામ પુરું કર્યા વગર પરત ફરવું ‘હાર’ જેવું લાગ્યું એટલે છેલ્લે નારણપુરા ઝોનલ ઑફિસ સુધી લાં….બા થવાનું નક્કી કર્યું.
– નારણપુરા ઑફિસ પહોંચ્યો અને છેલ્લા દિવસે બિલ ભરનારની લાંબી લાઇનમાં નંબર લગાવ્યો. ૧૫-૨૦ મિનિટની તપસ્યા પછી મારો નંબર આવ્યો અને જાણવા મળ્યું કે મારું મીટર કનેક્શન શાહપુર ઝોનલ ઑફિસની હદમાં આવે છે અને આજે ૩૧ માર્ચ હોવાથી તે અહી સ્વીકારવામાં નહી આવે. (બહુ ગુસ્સો આવ્યો…. ઽ%#%&^%$*#@~%, આ જ વાત મને પેલા લોકલ ઑફિસવાળાએ જણાવતા શું જતું હતું?) આટલે સુધી પહોંચીને હવે પરત ફરવાનો કોઇ સવાલ જ નહોતો એટલે બીજા વિકલ્પના અભાવે શાહપુર જવા માટે કમને મન મનાવ્યું.
– હવે, શાહપુરની મુલાકાત આ જીંદગીમાં તો કરી નહોતી એટલે કોલંબસની જેમ એક નવા વિસ્તારની શોધમાં નીકળી પડયો પણ ત્યાં સુધી પહોંચવામાં ખરેખર આંટા આવી ગયા. સાંકડા રસ્તાઓમાં એક જગ્યાએ થોડો ભુલો પડયો તો ગાડીને ફેરવવામાં નાની યાદ આવી ગયા. (હેલ્લો નાની.. 😀 ) ગલીઓ-કુંચીઓ ખુંદીને જેમતેમ પહોંચ્યો તો ખરો પણ “પહોંચીને નીરખું તો પાર્કિંગ ન મળે”… હાય રે મેરી કિસ્મત… 🙁 (આખરે.. ગાડીને રોડના કિનારે અને ‘રામ ના ભરોષે’ પાર્ક કરવામાં આવી.)
– બિલ્ડીંગ પ્રવેશ બાદ બીલ ભરવાની વિધી પતાવી ત્યાં તો સામે દિવાલે શોભતું ‘કમ્પલેઇન બોક્ષ’ દેખાણું ! થયેલ હેરાનગતિ બાબતે એક લાંબીલચક ફરિયાદ ઠપકારવાની મને ભારે ઇચ્છા થઇ આવી પણ ભુખ્યા પેટ દ્વારા ઘડીયાળમાં થયેલો સમય બતાવવામાં આવ્યો અને મારી ઇચ્છા વિરૂધ્ધ તેની મજબુરી જતાવી એટલે પેલી ભારે ઇચ્છાનું ઠંડા કલેજે ખુન કરવું પડયું… (નોંધ- હું કોઇ ખુની નથી) અને ફાઇનલી ‘કામ પુરું થયું’ તેની વિજયી મુદ્રામાં ગાડીના ટાયરને ઘર તરફ વાળવામાં આવ્યા.
– આજની શીખ :
. .
નક્કામી નોંધ : ઉપરની વાતમાં આવતા શબ્દો જેવા કે તપસ્યા, ઇચ્છા, ખુન.. વગેરેને કોઇ બેકાર ટીવી-સિરીયલના પાત્રો કે તેની કોઇ ઘટના સાથે કાંઇ લેવા-દેવા નથી અને જો કોઇ સંબંધ હોય તો તેને માત્ર સંયોગ કહેવાશે.
. . .
– બે દિવસ પહેલા એક સરકારી ઑફિસમાં સુખદ આંચકો આપે એવો અનુભવ થયો. (સરકારી અનુભવ મોટેભાગે દુઃખદ હોય છે અને એટલે જ મને અહીયાં ‘સુખદ’ ઉમેરવું જરુરી લાગ્યું.)
– બન્યું એવું કે….એક સરકારી ઓફિસમાં કોઇ સરકારી કર્મચારીએ કોઇ લાલચ/દબાણ વગર ઘણું અગત્યનું કામ ખુબ ઝડપથી અને એ પણ પુર્ણ સહકાર સાથે કરી આપ્યું કે જેને માટે લગભગ ૩-૪ ધક્કા તો ખાવા જ પડયા હોત !!
– આ ઉપરાંત અન્ય જગ્યાએ કરવાની અરજીને મારી માટે જાતે લખીને અને તે માટે જરૂરી પણ તે સમયે મારી પાસે ખુટતા કાગળો માટે મને ઘરે ધક્કો ખવડાવ્યા વગર જુની સરકારી ફાઇલો ફેંદીને શોધી આપ્યા !!!
– હા, એ સરકારી માણસ અમદાવાદ મ્યુનિસિપલ કોર્પોરેશનના (AMC) પગારદાર કર્મચારી છે !! અને આ અમારી પ્રથમ મુલાકાત હતી. (મારી માટે તો આ સૌથી આશ્ચર્યજનક બાબત છે !!)
– કામ તો ઘણાં અધિકારીઓ કે ઓફિસરો કરી આપતા હોય છે પણ તે માટે અગાઉથી (કે પછી) નક્કી થયેલ વળતર ચુકવવાનું રહેતું હોય છે. (આ વળતર વિશે વધુ ચોખવટની જરૂર નથી લાગતી.)
– વિચારતો હતો કે કામ પત્યા પછી તો તો તે ઓફિસર કંઇક માગણી કરશે જ, પણ…. મારા આશ્ચર્યને વધુ વધારવાનું નક્કી કરેલ તે સાહેબે છેલ્લે તેમનો પર્સનલ મોબાઇલ નંબર આપીને મને કહ્યુ કે – ‘બીજી ઓફિસમાં કોઇ તકલીફ પડે તો મને ફોન કરજે.’ (હવે તો મને ખરેખર તેમને બક્ષિસરૂપે કંઇક આપવાની ઇચ્છા થઇ આવી.)
– હવે સમસ્યા એ થઇ આવી કે… જો હું સામેથી ખુશ થઇને કંઇ આપુ અને તેમને ન ગમે તો…. (?) અને જો તેમને કંઇ આપુ અને તેઓ સ્વીકારી લે તો મારા પેલા નિયમનું શું (?)…જેમાં મે મારી જાતને પ્રોમિસ કર્યું હતુ કે હું કોઇ પણ ભોગે કોઇ સરકારી જગ્યાએ કાયદેસર ચુકવવાની રકમ સિવાય એક પૈસો પણ નહી ચુકવું. (એક તરફ મારો નિયમ હતો અને બીજી તરફ પેલા ઓફિસર માટે દિલમાં ભાવ.)
– સરવાળે જીત નિયમની થઇ. તેમની માટે મને મારો નિયમ તોડવો યોગ્ય ન લાગ્યો. (આમ પણ, નાગરીકોને મદદ કરવા માટે જ તો અ.મ્યુ.કો. તેમને પગાર ચુકવે છે.- એમ કહીને મન મનાવ્યું.)
# અન્નાના ‘જન-લોકપાલ‘ આંદોલનનું જે થાય તે અને ‘લોકપાલ‘ આવે કે ન આવે પણ જો સરકારી માણસો (અને મારા-તમારા જેવા લોકો) થોડા સુધરે તો ભ્રષ્ટાચાર અટકાવવા માટે નવા કાયદાઓના ઢગલા ખડકવાની કોઇ જરૂર ન રહે.
